سبکها، الگوهایی از انتخابهای رفتاری از میان گزینه های مختلف هستند که بر اساس شرایط اقتصادی – اجتماعی و سهولتی که برای انسانها دارند، شکل میگیرند.
ما بطور کلی نمیتوانیم بگوییم سبک A از B بهتر است.
بلکه میتوانیم بگوییم:
برای فرد X سبک A از B بهتر است.
معیارهای انتخاب سبک مناسب:
- چقدر برای خودتان و خواستهتان ارزش قائل هستید و حاضرید به صورت صریح و قاطع از آن دفاع کنید؟ (گاهی این سوال را در قالب عباراتی مانند Issue Importance یا Assertiveness یا Self-Concern هم مورد اشاره قرار میدهند).
- چقدر برای طرف مقابل و خواستهها و انتظارات او ارزش قائل هستید و رابطه با او برایتان مهم است؟ (این سوال را معمولاً با عباراتی مانند Relationship Importance یا Empathy یا Concern for others مورد اشاره قرار میدهند).
با توجه به این دو معیار 5 سبک مذاکره بوجود می آید:
- مصالحه (Compromise): دوطرف هردو کمی میبرند و کمی می بازند(تسلیم شدن)
- تعامل (Collaboration): دوطرف هردو می برند(همکاری)
- رفتار تهاجمی / تحمیلی (Forcing): من میبرم و طرف مقابل می بازد.(رقابت کردن)
- پذیرش و تسلیم (Yielding) : من می بازم و طرف مقابل می بازد. (تطبیق)
- اجتناب (Avoiding): دوطرف هردو می بازند.
- طلاق عاطفی: جدایی ذهنی از محل کار، همسر و …
- طلاق واقعی: جدایی واقعی