صادرات ساده ترین و معمولی ترین شیوه ورود به بازار بین الملل است.
شرکت ها اصولا صادرات را بصورت غیر مستقیم آغاز می کنند. یعنی از یک واسطه بازاریابی بین الملل استفاده می کنند. صادرات غیر مستقیم سرمایه گذاری کمتری نیاز دارد. زیرا تحت این شرایط شرکت با تماس مستقیم با مشتریان خارج نیاز ندارد. صادرات غیر مستقیم مخاطره کمتری هم دارد. فروشندگان ممکن است نهایتا به سمت صادرات مستقیم حرکت کنند و انجام امور صادراتی را خود متقبل شوند تحت این شرایط سرمایه گذاری و مخاطرات افزایش می یابد و در نتیجه بازدهی هم بصورت بالقوه افزایش خواهد یافت.
صادرات یکی از مرسوم ترین روش های ورود به بازارهای بین الملل و یا خروج کالا از کشور است زیرا ریسک آن از سایر روشها کمتر است.
روش های انجام صادرات به دو روش کلی به شرح زیر می باشد:
صادرات مستقیم:
- ایجاد بخش های صادراتی در داخل کشور
- تاسیس دفتر فرش یا شعبه ای در خارج از کشور
- داشتن نمایندگان فروش سیار در کشور خارجی
- داشتن نماینده یا توزیع کننده در خارج از کشور
صادرات غیر مستقیم:
- بازرگان صادرکننده محصول در داخل کشور
- نمایند صادراتی در داخل کشور
- سازمان های تعاونی صادراتی
- شرکتهای مدیریت صادرات (انجام دهنده امور مربوط به صادرات
در قسمت های بعدی به شرح هریک از موارد بالا خواهیم پرداخت …
1
