سلام
معمولا در اولین روز های سال همه فکر میکنیم قرار است اتفاق جدیدی رخ دهد.
یادمان می رود تغییر و تحول در جهان مبدا مشخصی ندارد، مگر اینکه اراده کرده باشیم چنین شود و قاعدتا در چنین حالتی روز به روز نو تبدیل می شود نه به ادعای تقویم.
به هرحال فرصت های تقویمی مانند روز نو، هفته نو، ماه نو، فصل نو، سال نو انگیزاننده های خوبی برای تغییر هستند و شروع این فرصت جدید در سال ۹۹ را به شما تبریک عرض میکنم و بهترین تغییرات را برایتان آرزومندم.
تقریبا یکسال از آغاز به فعالیت من در این سایت می گذرد همواره ایجاد علاقه از طریق به اشتراک گذاری مطالب در حوزه تجارت بین الملل را رسالت خود می دانستم و در سال جدید تلاش خواهم نمود ضمن ادامه دادن این مسیر ضعف ها و کم کاری های موجود که عموما به علت اتفاقات و ابهامات متنوع موجود در گذر ایام بود را مرتفع نمایم. اما شکل و قاعده (یا بی‌قاعدگی) تغییرات محیطی باعث شده که گروهی از ما از در اجرای برنامه های خود در مسیر اهدافمان دچار نگرانی و سختی شویم.
یک راه شناخته شده برای کاهش این دغدغه ها، رعایت و توجه به توصیه‌ها و اطلاعیه های عمومی است؛ همان‌ها که هر روز و هر لحظه میبینیم و میخوانیم و برایمان ارسال می‌شود. اما این‌ها هرگز نگرانی و سختی های ما را به صفر نمی‌رسانند. چرا که “زندگی اجتماعی” می‌تواند بستر بالقوه چنین اتفاقات باشد و “مراعات و بهبود مستمر خود” فقط بخشی از قدرت این اتفاقات را می‌کاهد و هرگز ما را به طور کامل از این مشکلات نمی‌رهاند.
اما راه دیگر به گمان من، “عبور از مسائل” بوجود آمده است: این که یک بار “بپذیریم” که “ممکن است” بعضی از ما درگیر مسائل گوناگون در زندگی کاری و روزمره خود شویم واقعیتی که پیش از این هم وجود داشته اما در چشم بسیاری از ما، هیچ وقت جدی گرفته نشده است.
ترس از مسائل محیطی از جمله تحریم های ظالمانه روزافزون، بیماری کرونا و … فقط با عبور از خود مسئله، به طور کامل از بین می‌رود اما در عین حال، این نگرانی هم وجود دارد که فاصله گرفتن از زندگی آگاهانه، خود بخش مهمی از تجربه‌ی زیستن را از ما می‌گیرد و ممکن است این عمر و فرصت محدود که در اختیارمان قرار گرفته، بازیچه‌ی دست مسائلی شود که به غلط، عمر و قدرت ما را نامحدود القاء کند.
به نظر می‌رسد که در این زمین و زمان که ما را به کام خود کشیده، راهکار مناسب این است که ترکیب مناسبی از «آگاهی» و «سرمستی» را انتخاب کنیم و به پیش برویم. به بیان دیگر: باید به شکلی رفتار کنیم که اگر روزهای خوبتر را ندیدیم، کمتر باخته باشیم و اگر ان شالله و قطعا به روزهای خوب رسیدیم، دست خالی نباشیم. در حد یک جمله بگویم که در به رغم همه‌ی ابهام‌هایی که با آن‌ها مواجه هستیم، من هم‌چنان به وضعیت «خودمان» در میان‌مدت و بلندمدت خوش‌بین هستم و توانسته‌ام خودم را قانع کنم که این دوران، ماندنی نیست و می‌گذرد و به پشتوانه این تفکر با انگیزه و قدرت فراوان شما مخاطب گرامی را در جهت کمک به توسعه مهارت ها و دانش یکدیگر دعوت می نمایم و همچنین با بهبود فرآیندها و نگرش ها نه تنها می توانیم از سختی ها عبور نماییم بلکه غلبه بر این چالشها و تغییرات محیطی می تواند فرصتی برای سبقت گرفتن ما نسبت به رقبای موجود در محیط کسب و کار باشد.
در این راستا من به یک مدلی رسیده ام که خیلی علاقه مند هستم با شما بصورت ساده و تصویری به اشنراک قرار دهم:
باتشکر فراوان
126
